نویسنده : تیم آکادمی اندازه
در این مطلب نتایج پژوهشی که موسسه گالوپ روی سطح فشار و استرس شاغلان در ژاپن انجام شده و تحلیل ارتباط استرس با فرسودگی شغلی ارائه می شود و در همین راستا، راه حلی کارآمد را مطرح می کنیم.
ترتیب ارائه مباحث در این مطلب:
موسسه گالوپ طی نظرسنجی هایی که انجام می دهد، متوجه بالا رفتن سطح استرس و نگرانی در عموم افراد، طی سال ۲۰۲۰ شده – که جای تعجب هم ندارد – و نکته مهم این است که افراد این اضطراب ها را با خود به محل کار می آورند. این موضوع، به طور ویژه ای برای کارکنان مشاغل ضروری، کار را سخت می کند چرا که شغل های با ساعات کاری طولانی و خدمت رسانی به عموم، آنها را نسبت به انتقال ویروس کرونا آسیب پذیرتر هم می کند. این در حالیست که این روزها، ما منابع جدیدتری هم برای اضطراب داریم و اوضاع پیچیده تر است.
پس همینطور که رهبران تلاش می کنند از وضعیت کارکنانشان هم از نظر جسمی و هم از نظر روانی مراقبت کنند، باید این نکته را هم به یاد داشته باشند که کارکنان چقدر سریع می توانند دچار فرسودگی شغلی شوند و این فرسودگی چقدر برای خودشان و کارفرما خطرناک باشد. رهبران و مدیران باید هرآنچه در توان دارند انجام دهند تا حمایت کافی را برای کارکنانشان فراهم کنند، مخصوصاً برای کسانی که بیشتر از همه در خطر هستند. به پژوهشی که در ژاپن روی استرس شدید کاری انجام شده است توجه کنید.
این پژوهش در سال ۲۰۱۷ آغاز شد؛ پس از آن که دولت نتایج پژوهشی را منتشر کرد که نشان می داد بیش از ۲۰ درصد نیروی کار ژاپنی در سال ۲۰۱۶ در خطر مرگ ناشی از کار زیاد – در ژاپن به آن کاروشی (Karoshi) گفته می شود – بودند.
در این مطالعه روی ۲۴۴۲ نفر از شاغلان ژاپنی، موسسه گالوپ دریافت که ۲۰ درصد از جمعیت شاغلان ژاپنی سطح بالایی از استرس مرتبط با هفته های کاری طولانی را تجربه می کنند. سطوح شدید و خردکنندۀ استرس در میان کارکنانی به طور ویژه شایع بود که جوان، زن یا مجرد بودند، و یا کسانی که تحصیلاتشان زیر کارشناسی بود.
گالوپ رابطه بین استرس و: ۱) دلبستگی شغلی (میزان درگیر شدن در کار و هیجان زده بودن نسبت به آن)، ۲) نقاط قوت و استعدادها (به کارگیری صحیح و کارآمدِ ظرفیت های یک فرد در راستای رسیدن به عملکرد بالا در حوزه های مشخص)، و ۳) بهباشی (عناصری که روی چگونگی تفکر و تجربه افراد در مورد زندگیشان اثرگذار است).
بعد از کنترل تفاوت های جمعیت شناختی و ساعت های کار در هر هفته، محققان گالوپ دریافتند که کارکنان دارای دلبستگی شغلی که عاشق کارشان هستند، کسانی هستند که در محیط کاری و فرهنگ سازمانی ای قرار داشتند که از نقاط قوت و استعدادهای طبیعی شان استفاده و حمایت می شده، و همچنین کسانی که در تلاشند عناصر بهباشی را به دست بیاورند، کسانی هستند که در آنها احتمال داشتن استرس بالا، به شکل قابل ملاحظه ای کم است.
در حقیقت، سطح استرس کارکنان توسط هر یک از این سه متغیر (دلبستگی، فرهنگِ به کارگیریِ استعداد، بهباشی)، به شکل قابل توجهی کاهش یافته بود و در میان کارکنانی که از هر سه متغیر برخوردار بودند، تقریباً غیب شده بود. کسانی که دلبستگی شغلی داشتند، در فرهنگ هایی کار می کردند که آنها را تشویق می کرد کاری که بلدند و در آن بهترین هستند را انجام دهند و به لحاظ بهباشی هم در شرایط خوبی بودند، فقط ۱% احتمال تجربۀ استرس بالا را داشتند. همچنین، اگر افراد از هیچ یک از این سه امتیاز برخوردار نبودند، به احتمال ۴۳% استرس بالا را تجربه می کردند.
این مطالعه همچنین نشان داد که سازمان هایی که کارکنان دارای استرس کمتری داشتند، آنهایی بودند که روی نقاط قوت و استعدادهای کارکنانشان سرمایه گذاری می کردند و به آنها کمک می کردند بفهمند که هستند و در چه کاری می توانند بهترین باشند، و همچنین راه هایی پیدا می کردند که به کارکنان کمک کنند سالم بمانند.
البته در این مقاله قصد نداریم بگوییم استراتژی های ایجاد دلبستگی شغلی یا سرمایه گذاری روی نقاط قوت می توانند اضطراب های کارکنان را از بین ببرند! صرفاً منظورمان این است که سطح اضطراب در کسانی که دلبستگی شغلی ندارند، نسبت به بهباشی و وضعیت زندگی خود دچار نگرانی هستند، و در مشاغلی گیر افتاده اند که از استعدادهایشان هیچ استفاده ای نمی شود، قطعاً بالاتر است.
پژوهش استرس ژاپن یک رویکرد و نگاه دیگر را نسبت به استرس فراهم می کند – آن هم این که افراد مختلف، بسته به استعدادها و نقاط قوتی که در نتایج تست کلیفتون شان گزارش می شود، استرس را به شکل های متفاوتی تجربه می کنند.
تمامی کارکنان حاضر در مطالعه، قبلا در تست سنجش نقاط قوت گالوپ (همان تست کلیفتون) شرکت کرده بودند، و برخی از این افراد فارغ از اینکه در چه محیطی شاغل بودند، در جلوگیری از استرس بهتر عمل می کردند. به طور مشخص، افرادی که دارای نقاط قوت هماهنگ کننده، مثبت نگر، و مطمئن به خود بودند، استرس کاری کمتری را تجربه می کردند، در حالی که افراد دارای استعدادهای سازگار، مقتدر، همدل، و اخلاق مدار احتمال تجربه استرس بیشتری داشتند. جالب این که، کارکنان دارای استعداد اخلاق مدار مایل بودند ساعت های بیشتری نسبت به دیگران کار کنند، در حالی که افراد سازگار تمایل داشتند کمتر کار کنند – در حالی که هر دو دارای سطوح بالایی از استرس بودند.
ممکن است وسوسه شویم از کنار تأثیر اساسی نقاط قوت (برگرفته از تست کلیفتون) روی استرس، ساده انگارانه بگذریم. افکار، احساسات و رفتارها با یک استعداد و نقطه قوت، به تنهایی، کنترل نمی شوند، و مجموعه ای از ویژگی های شخصیتی می توانند روی تجربه استرس تاثیر افزاینده یا تسکین دهنده داشته باشند. نقاط قوت تست کلفتون در واقع، الگوهای ذاتی و درونی رفتار را توصیف می کنند، نه اینکه نتایج و خروجی ها را پیش بینی کنند. در هر حال، مطالعه تفاوت های افراد در استعدادها و نقاط قوتشان و شناخت آنها می تواند به رهبران کمک کند، اثر استرس را بر کارکنانشان کاهش دهند.
سه نقطه قوت تست کلیفتون که بیشترین ارتباط را با برخورد سالم با استرس دارد، این سه مورد هستند:
همه این سه مورد، یک نگاه و ذهنیتِ خود کنترل گری و احساس کنترل نسبت به دنیای اطراف را در خود دارند. فردی که دارای استعداد هماهنگ کنندگی است بیشتر احتمال دارد با نظم دادن و ایجاد تغییرات لازم، استرس خود را مدیریت کند. یک فرد مثبت نگر به احتمال زیاد مسئولیت محیط هیجانی اطراف خود را بر عهده می گیرد و در راستای آن اقدام می کند تا هیجانات مثبت ایجاد کند. فردی که دارای استعداد اطمینان به خود است در درون خود به دنبال قطعیت و شفافیت می گردد. کارکنان ژاپنی که دارای این سه استعداد بودند، توانایی بیشتری برای رشد و پیشرفت داشتند چرا که این افراد بیشتر تمایل داشتند مالکیت و مسئولیت کار و تأثیری که بر آنها دارد را برعهده بگیرند.
در مقابل، افرادی که از میان نقاط قوت تست کلیفتون، مواردی را داشتند که ارتباط بیشتری با استرس بالا داشت، بیشتر به سراغ تعامل با دیگران و صحبت با آنها در مورد موقعیت سخت و استرس زایشان می رفتند. این نقاط قوت شامل سازگار، مقتدر، همدل و اخلاق مدار می شوند. استعداد سازگاری حالتی را توصیف می کند که فرد به نیازهای فوری دیگران واکنش نشان می دهد. افراد دارای استعداد مقتدر زمانی وارد میدان می شوند که یک نفر نیاز به هدایت، برونسپاری یک کار، یا دفاع دارد. افراد همدل هم کسانی هستند که دنیا را از طریق عواطف و هیجاناتی که از دیگران می گیرند، درک می کنند. فرد اخلاق مدار هم کسی است که بیشترین تجربه مثبت را زمانی دارد که برای یک عقیده یا یک نفر دیگر اقدامی انجام دهد، البته این موضوع می تواند باعث شدت یافتن استرس در این افراد شود.
افراد دارای همدلی بالا محیطشان را با حواس ۶گانه درک و هدایت می کنند. آنها مثل دیگران می بینند، می شنوند، و … اما بر خلاف دیگران، احساسات دیگران را هم درک می کنند. حس کردن ترس و استرسی که یک همکار دارد، می تواند سخت و طاقت فرسا باشد. از استعداد افراد سازگار زمانی بهترین استفاده می شود که همان لحظه ای که دیگران یک نیازی دارند، این افراد به برطرف شدن آن نیاز و رفع مشکل کمک کنند. این افراد در موقعیت های با استرس بالا بسیار کارآمد هستند – که البته این موضوع برایشان می تواند به شدت خسته کننده باشد و حتی حالت سوء استفاده داشته باشد.
رهبرانی که به دنبال حمایت از کارکنانشان در این دورۀ سخت هستند، بهتر است بدانند که افراد دارای نقاط قوت مرتبط با استرس بالا، فرسودگی شغلی یا کار بیش از حد توان را چگونه تجربه کنند.
دانستن در مورد اینکه کارکنان احتمالاً به چه شکلی واکنش نشان می دهند، به رهبران و مدیران کمک می کند بفهمند که محیط چطور روی افراد تأثیر خوب یا بد می گذارد. این اطلاعات در دوره هایی که همه چیز آرام است و افراد در حال شرکت در تست کلیفتون هستند تا بهترین حیطه هایی که در آنها پتانسیل بالا دارند و می توانند با توسعه آنها پیشرفت کنند را کشف کنند، اطلاعات بسیار مفیدی است.
در زمان های پرفشار و پراسترس – مانند دوره ای که مطالعه ژاپن در موردش صحبت می کند – استفاده از نتایج و پروفایل افراد در تست کلیفتون و بینش هایی که ارائه می دهد می تواند به ایجاد یک فرهنگ کاری و سازمانی که در آن به نقاط قوت افراد توجه می شود و احترام گذاشته می شود، کمک بزرگی می کند. و رهبرانی که از این اطلاعات استفاده می کنند، می توانند استرس تک تک افراد را به شیوه مخصوص خودشان کاهش دهند.
البته ساده ترین روش برای کاهش استرس این است که دلیل ایجاد آن نشویم! اما پاندمیک قاعدتاً خارج از کنترل هر رهبری است. رهبران می توانند تمرکز خود را روی چیزی بگذارند که می تواند تغییر داده شود – و کارکنان را در برابر استرس بیشتر واکسینه کنند. آنها باید مدیران را تشویق کنند تا بیشتر در مورد استراتژی های مثبت مقابله با استرس که با روحیات فرد متناسب است، مکالمه کنند (این سنگ بنای کوچینگ است).
این کار به کارکنان، رهبران و سازمان ها کمک می کند در این روزهای سخت راه خود را پیدا کنند و قوی تر شوند – همانطور که سازمان های ژاپنی مورد مطالعه توسط گالوپ توانستند. این به رهبران کمک می کند نقاط قوت و استعدادها را بخشی از فرهنگ خود کنند. کارکنانی که چه به دلیل آسیب پذیری در برابر بیماری، چه به این دلیل که نمی دانند چطور در شرایط خاص در شغل هایشان موفق شوند، همین الان در حال دست و پا زدن هستند، شدیداً به چنین فرهنگی نیاز دارند.
واقعیت این است که همه کارکنان همواره به چنین فرهنگی نیاز داشته اند و دارند و خواهند داشت.
کارکنان و مدیران خود را به ابزار مورد نیاز برای موفقیت، جلوگیری از فرسودگی شغلی و ایجاد فرهنگ سازمانی ای که به پتانسیل های افراد توجه و احترام نشان می دهد، مجهز کنید؛ برای شرکت در تست کلیفتون یا ارزیابی پرسنل حال حاضر سازمان می توانید با ایجاد پنل در این لینک (کلیک کنید) به این آزمون و سایر امکانات پنل ارزیابی تناسب شغلی اندازه دسترسی داشته باشید.
همچنین، امکان شرکت به صورت فردی و در راستای شناخت نقاط قوتتان، برای شما فراهم است. برای این منظور، با ارسال پیام به شماره واتساپ اندازه – ۰۹۰۳۲۰۷۸۵۷۳، همکاران ما در بخش پشتیبانی مشتریان شما را راهنمایی خواهند کرد (کلیک کنید).
تماس و ارتباط با ما :
شماره تماس : ۸۸۸۷۱۹۷۵-۰۲۱
واتساپ : ۰۹۰۳۲۰۷۸۵۷۳
راهنما و پشتیبانی